Wandeling naar de Urdensee

Eén van de mooiste wandelingen die je direct vanuit het hotel kan starten, is de tocht naar de Urdensee. Als je liever iets korter loopt dan kan je met ons mee naar het vertrekpunt Löser. Löser ligt op 1640m en de Urdensee op 2249. Een makkie dus …

Bijna te mooi om waar te zijn

Vandaag kiezen we voor de makkelijke variant en vertrekken om 10:30 met een rugzak vol boterhammen, water en uiteraard een fototoestel. Het eerste half uur lopen we langs de Urdenbach door het bos omhoog. Af en toe moeten we een paar eigenwijze koeien ontwijken maar al snel is de weg naar de Alp “koe vrij”.

Niet vergeten even achterom te kijken

De zomerstal  Inner Urden  is al lang geleden een vakantiehuisje voor jagers en een paar boeren geworden. De koeien die in de zomermaanden door het dal verspreid staan, worden niet gemolken en hebben alle vrijheid die een koe zich maar wensen kan.

De zomerstal Inner Urden

Intussen zijn we op de helft van de tocht en nu begint het stijler te worden. Het pad is nog steeds breed en mijn wandelgenote neemt een voorsprong. Na drie kwartier stevig doorklimmen ontmoeten we elkaar weer bij de Urdensee. Wat een plaatje. We zijn er beiden al eerder geweest en  toch weer verbaasd over de kleur en de grootte van de Urdensee.

De Urdensee

Aan de overkant van het meer ligt nog een flinke plak sneeuw en dichterbij gekomen zien we dat een deel zich onder water bevind. Ik verwachte ieder moment een orka die onder het ijs uit zou duiken maar dat gebeurde natuurlijk niet. Indrukkwekkend was het wel.

Onder de indruk van dit schouwspel

Wie verft de bodem van de Urdensee eigenlijk?

Afdaling met links de Schwarzhorn

Na de boterhammen, een extra laag zonnebrand en ruzie met ongeveer 1 miljoen vliegjes was het tijd voor de terugtocht. Het eerste stuk  lopen we via hetzelfde pad terug. Daarna kiezen we ervoor om een nieuwe route te verkennen en bij het bruggetje blijven we nog even zitten om onze voetjes wat rust te geven.

Op de terugweg kan je nog kiezen om de route bovenlangs te nemen

Zelfs zonder het water te raken lekker verkoelend

Het laatste deel van de route lopen we in het verlengde van de Urdenbach naar beneden. Bij Capätsch zien we de eerste alpenrozen in bloei en verbazen we ons over de enorme rotsblokken die her en der verspreid door het dal liggen. Na 5 uur wandelen komen we  moe, maar voldaan bij de auto aan. Tijd voor een biertje!

Ben je aan verfrissing toe? Boek dan voor een van de nazomerweken in augustus. Daar gaan we zeker zwemmen in een van de vele bergmeertjes in Graubünden.

De alpenrozen

Wat een leven hebben die koeien