woensdag 26 oktober 2016

Diamantjes op de sneeuw

Gouden herfst ... soms met een wit randje

Het sneeuwt! Dinsdagavond 11 oktober, even na achten. We hebben net gegeten. De afwas (een paar gasten helpen mee met afdrogen en opruimen) is bijna klaar. Hier en daar in de eetzaal zet een plukje gasten het gesprek voort waarmee ze onder de maaltijd zijn begonnen. Anderen installeren zich in een zithoek in de salon, met een kop thee en een boek, of aan een van de tafels voor een potje scrabble. Dan die kreet. We rennen naar de ramen. Echte sneeuw, grote vlokken. Niets bijzonders voor hier natuurlijk, ook niet in oktober, maar voor Nederlanders van nu, die in eigen land genoegen moeten nemen met steeds saaier winterweer, toch een spektakel. De volgende dag maken we een prachtige tocht. Tobias brengt ons met het busje naar Arosa en zet ons een stukje buiten het dorp af bij ‘Maran’. Lijsterbessen! Altijd mooi, zeker in de herfst. Maar wonderbaarlijk met een hoedje van sneeuw en een baard van ijspegels.

 
De tijd van contrasten
De pure stilte blijft je verrassen

Door een besneeuwd landschap lopen we over een prachtige panoramaroute naar Scheidegg, waar we op een bankje van het overweldigende uitzicht genieten, en van… de stilte! Het is alsof de sneeuw die stilte benadrukt, intenser maakt. Eerst delen we die ervaring met een paar anderen uit ons wandelgroepje, daarna lopen de anderen door en blijven wij met z’n tweeën nog even zitten. Dat is het fijne van de formule: team Gürgaletsch biedt tochten aan, brengt je met een busje naar een goed vertrekpunt, haalt je later weer op (of je wandelt zelf terug naar Tschiertschen), soms loopt er iemand van het team mee, maar je hoeft nooit in de groep te blijven. Als je liever in je eentje of met z’n tweeën of drieën van het moois om je heen geniet, of sowieso liever alleen wandelt, kan dat prima.

Het lijkt wel een winterwandeling

Na Scheidegg wandelen we via de Ochsenalp terug naar Tschiertschen, dat er in de diepte prachtig bij ligt. De zon schijnt volop en tovert onderweg diamantjes op de sneeuw.

Op de Sarner Alp met in de verte de Piz Beverin

De volgende dag schijnt de zon niet of nauwelijks, maar de sneeuw ligt er voor een deel nog en we maken wederom een onvergetelijke tocht. Een kamwandeling vanaf de Sarner Alp met een schitterend uitzicht naar alle kanten. Frank loopt deze keer mee en weet veel te vertellen. Over het kruis bijvoorbeeld waar we langskomen. Er staan twee namen bij en we veronderstellen dat die twee mensen hier zijn verongelukt. ‘Nee’, zegt Frank, ‘het is net zoiets als de banken die je wat lager overal ziet. Die worden aan de gemeenschap geschonken als aandenken, vaak inderdaad aan iemand die gestorven is, maar ook als mensen bijvoorbeeld 50 jaar getrouwd zijn of 60 worden. Deze twee mensen wonen in een dorpje hier beneden en dit hier is of was hun lievelingsplek, die ze op deze manier wilden eren.’


We hebben nog andere tochten gemaakt en zijn er ook zelf op uitgetrokken, wat in de omgeving van Tschiertschen uitstekend kan. Op een van die wandelingen maakte we aan het eind van de middag, toen de zon op het kerkje en (rechts van het kerkje) hotel Gürgaletsch scheen, de volgende foto.

Kan je verliefd worden op een dorp?

We kijken er graag naar en dromen van een volgende keer. Dag Tschiertschen, dag Gürgaletsch, dag Tobias, Frank, Xanne, Mirte, Remco, wir sehen uns wieder!

Paul en Josephine




Hou je meer van bloemen en warme temperaturen? Kijk dan eens op onze pagina Alpennatuur op de website. In juni en juli is de omgeving van Tschiertschen een waar bloemenparadijs.


Ben je juist gek op deze tijd van het jaar? Reserveer dan nu alvast je herfstvakantie en profiteer van aantrekkelijkke kortingen. Bekijk het programma op onze website hier. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten