Op 2 januari was er nog geen sneeuw in zicht en alleen op hoogte kon je in aanraking komen met het befaamde witte berggoud. De zon bescheen de toppen en in de bossen was het ijzig koud. Zo koud dat zelfs de bergbeekjes bevroren waren. De stilte was er bijna overweldigend en de ijsrivieren gaven het geheel een onwerkelijke uitstraling. Het was net alsof we in een verhaal wandelden. De foto`s zijn gemaakt met een telefoon waardoor de kwaliteit niet zo is als jullie gewend zijn van ons.
Voor vertrek nog even opwarmen bij een stalletje met een hartje |
Indrukwekkend |
Een ijsglijbaan door het bos... |
De Prader Alp, waar we zomers vaak gaan picknicken |
Uitzicht op Chur |
Uitzicht op de Alpstein en de Weisshorn |
Oost west bij de kachel is het best. Lekker warm. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten